-
1 gotować
глаг.• варить• вскипятить• готовить• кипеть• кипятить• отваривать• сварить• стряпать* * *1) (jedzenie) варить2) (wodę) кипятить3) (przygotowywać posiłek) готовить (приготовлять пищу)przygotowywać готовить (подготовлять)* * *got|ować\gotowaćowany несов. 1. варить, стряпать, готовить;ona dobrze \gotowaćuje она хорошо готовит;
2. редко готовить, подготавливать;3. кипятить;\gotować wodę кипятить воду;
\gotować bieliznę кипятить бельё+2. przygotowywać, szykować 3. przegotowywać
* * *gotowany несов.1) вари́ть, стря́пать, гото́витьona dobrze gotuje — она́ хорошо́ гото́вит
2) редко гото́вить, подгота́вливать3) кипяти́тьgotować wodę — кипяти́ть во́ду
gotować bieliznę — кипяти́ть бельё
Syn:
См. также в других словарях:
gotować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gotowaćtuję, gotowaćtuje, gotowaćany {{/stl 8}}– ugotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o produktach spożywczych: doprowadzać do stanu wrzenia i utrzymywać w nim przez pewien czas dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… … Słownik języka polskiego
kocher — I m IV, D. a, Ms. kochererze; lm M. y «turystyczna kuchenka spirytusowa, zwykle aluminiowa, składająca się m.in. z palnika i kilku menażek» Gotować wodę na kocherze. ‹niem.› II m IV, D. a, Ms. kochererze; lm M. y «kleszczyki chirurgiczne używane… … Słownik języka polskiego
kocioł — m IV, D. kotła, Ms. kotle; lm M. kotły 1. «duże naczynia metalowe zamykane pokrywą; zawartość tego naczynia» Kocioł blaszany, miedziany, żelazny. Kocioł kawy. Kocioł do gotowania bielizny. Kocioł z zupą. Gotować wodę w kotle. Zjedli kocioł bigosu … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
przegotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przegotowywaćowuję, przegotowywaćowuje, przegotowywaćany {{/stl 8}}– przegotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, przegotowywaćtuję, przegotowywaćtuje, przegotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni … Słownik języka polskiego
odgotowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odgotowywaćowuję, odgotowywaćowuje, odgotowywaćany {{/stl 8}}– odgotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odgotowywaćtuję, odgotowywaćtuje, odgotowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, parowaćruję, parowaćruje, parowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczy lub ciele stałym: zamieniać się w stan gazowy, w parę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda, spirytus paruje.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień